5 minut – tyle powinno wystarczyć do przedstawienia
paru filozofów, którzy ekspresowo pomogą nam spojrzeć
z różnych perspektyw na prawdę; na to, co jest, a czego nie ma;
na wolność; na relacje między ludźmi.
Pomyślmy, pogdybajmy, pospekulujmy, roztrząśmy.
Zapraszamy na filozoficzny trening,
na metafizyczny couching, na umysłowy fitness.

Filmy

Scenariusze

Zło

Istnienie

Prawda

Wolność

Ćwiczenia na rozciąganie perspektywy

Każda zmiana świata zaczyna się od zmiany sposobu myślenia. Weźmy pojęcie czasu – kiedy to czas był rzeką, a człowiek był w czasie, zupełnie inaczej myślano o pracy. Kiedy czas przestał być rozumiany jak rzeka i zaczął być pojmowany jak pieniądz, można było go zacząć marnotrawić lub oszczędzać, przekładać czas na inny czas, wydzielać czas, podzielić go na równe części (wcześniej noc miała tyle samo godzin co dzień, ale godziny te było słoneczne, a więc nie równe), można było zacząć robotników rozliczać na godziny i synchronizować prace dużo bardziej precyzyjnie, niż robiły to kościelne dzwony miasteczka.

Każda zmiana społeczna wynika więc ze zmiany myślenia – o świecie i o relacji człowieka ze światem. Żeby wyjść ze swojego myślenia, najpierw trzeba wyjść z siebie i się temu myśleniu przypatrzeć.

Najlepiej wyjść z siebie i przypatrzeć się sobie oczami filozofów.

Przedstawiamy sylwetki paru filozofów, którzy pomogą nam popatrzeć z różnych perspektyw na prawdę; na to, co jest i czego nie ma; na relacje między ludźmi. A także na to, co możemy powiedzieć, a o czym możemy tylko pogdybać.

Za każdym razem punktem wyjścia jest jakiś przedmiot – to próg, od którego się odbijamy.

Projekt powstał w czasie początków pandemii Covid-19. Nie można było wychodzić na zewnątrz, a jeśli już, to tylko na chwilę, na 5 minut lub z psem. Tak więc postanowiliśmy wyjść z siebie i w krótkie parę minut opowiedzieć o filozofach, którzy mogą na pozwolić nam zmienić kąt widzenia. Każdy może ukończyć nasz trening parę razy wychodząc z psem lub na milczącej sesji z kotem pod ręką.

A jednocześnie to problemy na tyle uniwersalne, że są ciągłym zaproszeniem do zabawy i dialogu, do polemiki i inspiracji.

Kolektyw twórczy:

Tomasz Borkowski – polski aktor teatralny, filmowy i dubbingowy. Ukończył studia Akademii Teatralnej w Warszawie. Wie o byciu nieistniejącymi postaciami więcej niż inni: był Drakulą, był Iotwethem, Wielkim Światowym Złoczyńcą, Grinewaldem i Megamocnym. To dobra podstawa do mówienia o poznaniu, o złu, o wolności i sprawiedliwości.

Katarzyna Mazurek – polska aktorka teatralna i reklamowa. Łączy przeciwności – umie balet oraz fechtunek, jazdę na koniu, na rolkach w lecie i na nartach w zimie. Na łyżwach na wodzie i pod wodą bez łyżew… Sama jest paradoksem, więc o przeciwnościach i kontradykcjach mówić jej łatwo. Nagrodzona w Cannes (prix de jury) za film Bunny, w którym grała główną rolę i była koproducentką.

Jacek Wasilewski – badacz kultury i obserwator rzeczy samej. Napisał kilka bardzo grubych książek i jedną całkiem cienką, o tytule „Baśnie wolnego rynku”. Przygląda się opowieściom
w kulturze – do jakiego momentu mogą rozciągnąć się jak ciągutki i co sprawia, że są słodkie jak landrynki albo gorzkie jak piołunówka. Autor piosenek, sztuk, scenariuszy, dokumentów, reportaży – a tych gatunków jest ze czterdzieści, sam nie wiem, co się tu jeszcze zmieści.

Filozofowie